domingo, 2 de julio de 2023

TA QUE UNS PODAMOS BIBIR...

 

A biella crapa remuga e me se cata,
mientres o suyo crapito puya por as pinganetas
e blinca goyoso pos no conoxe o suyo destín.
A biella crapa remuga e me se cata,
mientres muígo o suyo braguero rinchato.
Plenaré una pichela de blanga lei
e encara dimpués o crapito abezará.

Muitos días ista eszena se segundía,
os tres chuntos beyemos á ormino amanixer,
dica que un maitín a biella crapa se permena
e o crapito no sospeita o suyo destín.
De chicot yo ploraba con azetas glarimas
cuan o mío lolo degollaba os tiernos crapitos.
Pero er m'amostro con plateras parolas que remero:
-Ta que uns podamos bibir,
atros tienen que morir.

E tot remata con un esberreco afogato
por as mías mans ensangrentatas.
E a biella crapa nierbosa s'amaga en un cantón,
pero encara remuga e me se cata.
Sin dandalo berruntará pasatas esperenzias.

Fabian Castillo



Bahirdar Zuria - Bombolona Naval



No hay comentarios:

Publicar un comentario